Westerwald, wat een stilte. Ongereptheid ook. Bossen tot aan de horizon, maar ook weiden vol met wilde bloemen. Hier ben je echt alleen op de wereld als wandelaar. Met het geruis van beekjes en het suizen van de wind word je helemaal zen. Toch is er ook cultuur. Het Stöffelpark in Enspel bijvoorbeeld, een oude steengroeve. De Westerwald Steig gaat er zelfs overheen.
Westerwald is prachtig ongerept en ligt vlakbij Nederland, tussen de steden Keulen en Frankfurt. Het is niet gemakkelijk om te kiezen uit de verschillende etappes van de Westerwald Steig. Ze hebben allemaal de fantastische sfeer die je als wandelaar graag voelt. Smalle paadjes, afwisseling, zo veel mogelijk onverhard en dus vrijwel geen hinderlijke aanwezigheid van rijdend blik. De etappes zes en zeven van de Steig voldoen hier helemaal aan.
Vader zwijn
De start is in Freilingen. Het is hier nog zo vlak als het ouderwetse dubbeltje. Een goede opwarmer, voor de 24 kilometer die aan de voeten liggen. Langs de boorden van een paar flinke meren kunnen nog wat vogelspotters, hardlopers en vissers de eenzaamheid verstoren. Even volhouden, want daarna lijk je echt weg te zijn van de drukke wereld. Een kabbelend beekje wordt gevolgd en daarna paden die glooien over de heuvels. De route heeft een mooie opbouw. En het is er zo stil. Oog in oog met zwijnen is niet bijzonder. Kijk wel uit wanneer dit gebeurt, vader zwijn kan met zijn verkeerde poot uit bed gestapt zijn.
De ‘Alpenroder Hütte’ met terras en menukaart kom je zomaar ergens in de stille natuur tegen. Een zegen voor de dorstige of hongerige wandelaar. Het is vooral ook een leuke afwisseling tijdens de wandeling die dankzij de vele richtingbordjes bijna blindelings te volgen is.
Uitgeholde kies
Veel natuur, maar er is ook cultuur. De route gaat over een deel van het terrein van een oude steengroeve: het Stöffelpark in Enspel. Hier werd basaltsteen gewonnen. Roestend materieel getuigt. De heuvel ook. Als een uitgeholde kies ligt die in het landschap. Tegen betaling kun je de oude gebouwen in. Daar zie je ook de fossielen die zijn gevonden tijdens de graafwerkzaamheden. Hier leefden 25 miljoen jaar geleden andere dieren dan nu, vissen zwommen in de grote oceaan.
Oude spoorbrug
Nistertal is bereikt. Dat is het einde van etappe zes, maar ook het begin van etappe zeven. Naadloos gaan ze in elkaar over. Onverhard en vol verrassingen. Zo meldt een hert zich, aan de randen van het bos. Een sprint en hij is weg. Even later loopt er een vos over een akker. Hij heeft honger en luistert naar zijn neus. En dan is er een oude spoorbrug, die met grote bogen over de wandelaars van de Westerwald Steig waakt. Het is een smal pad, maar gelukkig staan er bomen om je vast te houden. Na nog een paar glooiingen kondigt het einde van de etappe zich bijna aan. Bad Marienberg ligt in zicht. Toch is er nog een extra leuk stuk voor de etappelopers. Weer is er de oude spoorbrug, waarop geen treinen rijden, maar bomen groeien. Een brede beek gaat eronderdoor. Met een pad de heuvel op sta je daarna bijna in hartje Bad Marienberg.
Tegen de klok in
Maar Westerwald is meer. Zo loopt door natuurgebied Holzbachschlucht de Wäller Tour Hohe Hahnscheid. Het is een ruim tien kilometer lange wandeling die de vele landschappen van het Westerwald laat zien. Hij is in twee richtingen te lopen, maar het mooiste is tegen de klok in. Dan heeft de wandeling in het natuurgebied Holzbachlucht een mooie opbouw, met een toetje aan het eind. Je begint bij de kerk van Irmtraut en ontsnapt daarna uit het dorp. Glooiende heuvels lachen je toe, met paadjes langs de randen van de kruidenakkers en weidevelden.
Al snel laat je de twintigste eeuw achter je. Eerst een kapelletje op een heuvel en na nog een paar kilometer kun je aanschuiven bij hofcafé ‘Hofgut-Dapprich’. Zelfgemaakte taarten zijn de specialiteit van het huis dat met zijn vakwerk uit een sprookjesboek is geslopen. Daarna daal je af naar het hoogtepunt van deze wandeling. Een smal paadje, met een angstaanjagende diepte naast je. Spannend voor de Nederlander die vlakke wandelingen gewend is. Daar beneden stroomt het water wild. Dat geluid uit de diepte en het ruisen van de bomen boven het hoofd maakt je helemaal zen. Een lang stuk volg je de beek die na een regenperiode breed en ontembaar is. Watervalletjes maken het helemaal af. Er zijn twee plaatsen waar je neer kunt vleien.
Op een grote rotspartij of gewoon op het kiezelstrandje dat via bruggetjes te bereiken is. Een fijn moment om de voeten even af te koelen. Als voorbereiding. Want na deze kloof kom je weer boven water en wacht het laatste deel van de wandeling, als een pittig toetje na een goede maaltijd. Het wordt klimmen en dalen op de hoge heuvel met de naam Hohe Hahnscheid. Daarna floep je het dorp Irmtraut via een rondje om de kerk weer binnen.
Wandelopties
Ook niet te versmaden, de wandelroute van Bad Mariënberg naar Hachenburg. Hij gaat allereerst langs de dierenweides op de heuvels bij Bad Mariënberg. Heb je nog geen zwijn of hert gezien, dan is hier de zekerheid om ze te spotten. Het eindpunt Hachenburg ademt de Duitse sfeer in het centrum, door de vele vakwerkhuizen. Er is ook een barok slot. Mooi van buiten, maar helaas niet geopend voor publiek. De vele terrasjes in het centrum zijn dat gelukkig wel.
16 etappes
Het Westerwald telt ongeveer 3.000 vierkante kilometer. De Westerwald Steig is een 235 km lange wandelroute. De wandeltocht is verdeeld in 16 etappes, tussen Herborn en Bad Hönningen aan de Rijn. Daarnaast zijn er verschillende lusjes, zoals de Wäller Tour Hohe Hahnscheid. Ook zijn er de Kleine Wäller. De korte ommetjes. Deze wandelingen dwalen vaak door gezellige stadjes en prachtige natuur. Ook bij Bad Marienberg is er een. Deze Kleiner Wäller Wolfsteine telt zeven kilometer en laat de afwisselende omgeving goed zien.
Op de website van Westerwald Tourismus zijn de routes en verblijfsmogelijkheden te vinden.
